دانشمندان بریتانیا فرایندی ساده بر پایه نور خورشید، برای تبدیل پسماندهای پلاستیکی به هیدروژن و دیگر مواد شیمیایی سودمند یافته‌اند.

موریتس کوهنل از دانشگاه سوانسی می‌گوید: ما می‌خواهیم با استفاده از مواد زائد غیرقابل‌بازیافت‌، چیزی سودمند تولید کنیم. پسماندهای پلاستیکی دارای انرژی زیادی هستند و شما با دور ریختن آن‌ها، انرژی را از بین می‌برید. حتی هنگامی که از پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر استفاده می‌کنید، با اینکه زباله تولید نمی‌شود، انرژی موجود در آن پلاستیک هنوز از دست می‌رود. کوهنل همراه با همکارانش از دانشگاه کمبریج و همکارانش، روشی را برای استفاده از نقاط کوانتومی کادمیم‌سولفید به‌عنوان کاتالیزگر نوری، برای تجزیه پلاستیک طراحی کرده‌اند.

پژوهشگران به‌تازگی نشان داده‌اند که سلول‌های سرطانی از نوعی پروتئین غشایی استفاده می‌کنند که چند دهه است برای وارد سلول کردنِ آهن، سودمند شناخته شده بود. این اثر نشان می‌دهد که آهن جذب شده، به سلول‌های سرطانی اجازه می‌دهد خصوصیات متاستازی یا فراپخشی را به‌دست آورند.

زیست‌شناسان CD44 را به خوبی می‌شناختند اما از عملکرد اصلی زیست‌شناختی آن آگاهی نداشتند. CD44 یک گلیکوپروتئین است که در سطح بسیاری از سلول‌ها، در اندام‌های مختلف یافت می‌شود و در چند فرایند زیست‌شناختی از جمله پاسخ ایمنی، التهاب و سرطان نیز دخالت دارد. برای نخستین بار، یک گروه پژوهشی نشان داده است که CD44 از راه اندوسیتوز1 به آهن اجازه می‌دهد به سلول‌ها وارد شود و در این پدیده‌ها شرکت ‌کند.

دانشمندان با بررسی فعالیت CD44 در سلول‌های سرطانی و تغییرات ناشی از آن در سوخت‌وساز و بیان ژنی به این نتیجه رسیدند کهCD44 می‌تواند آهن متصل به هیالورونیک‌اسید2 را درونی کند (به درون سلول وارد کند). آهن در سلول‌های سرطانی دو وظیفه دارد: میتوکندری را آماده می‌کند تا بتواند متابولیت‌های لازم برای انتقال سلول به حالت متاستاتیک را تولید کند و دیگر اینکه ژن‌های خاصی را فعال کند که برای فرایند متاستاتیک ضروری هستند. در این حالت، CD44 حتی به اصلی‌ترین مسیر ورود آهن به سلول تبدیل می‌شود.

این مشاهده‌ها توضیح می‌دهد که چرا پیش از این CD44 به دلیل ارتباط آن با ظهور متاستازها و شدت گرفتن بیماری شناخته شده بود و در عین حال تعجب‌آور است زیرا تاکنون زیست‌شناسان تصور می‌کردند سازوکار متفاوتی در اندوسیتوز آهن وجود دارد که شامل ترانسفرین و گیرنده TfR1 آن است. این گروه امیدوار است مولکول‌هایی تولید کند که بتوانند تبادل آهن سلولی را مسدود کنند تا سلول‌هایی که دارای توانایی متاستاز بالا هستند را از بین ببرند.

برای نخستین بار، مهندسان شیمی دانشگاه روچستر توانایی کاتالیزگری تقویت شده با پتاسیم را برای استفاده در مقیاس صنعتی نشان داده‌اند.

مهندسان شیمی دانشگاه روچستر، با همکاری پژوهشگران آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی، دانشگاه پیتسبورگ و شرکت «اکسِ‌ئون انرژی»3، نشان داده‌اند که یک کاتالیزگر مولیبدن‌کاربید تقویت شده با پتاسیم به‌طور مؤثر و قابل‌اعتماد، کربن‌دی‌اکسید را به کربن‌مونوکسید تبدیل می‌کند؛ مرحله‌ای که گامی مهم در تبدیل آب دریا به سوخت است.